استفاده از تاکتیک "کنش مستقیم بدون خشونت" معمولاً شامل اقداماتی است که تقابلیتر و مخاطره‌آمیزتر از تظاهرات نمادین یا اعتراضات و تظاهرات شبانه است. افرادی که از کنش مستقیم استفاده می‌کنند، به بولدوزرها زنجیر می‌زنند، به محدوده سایت‌ها یا مکان‌های امنیتی تجاوز می‌کنند، روی پرونده‌های اداری خون میریزند، با چسپ خود را به پیاده‌رو‌یی در یک تقاطع شلوغ می‌چسبانند یا باند یک فرودگاه را اشغال می‌کنند. برخی مثال‌های واقعی از این روش را در نظر بگیرید:
در سال 1999، در جریان اختلالات و بینظمی‌های ایجاد شده در نشست سازمان تجارت جهانی در سیاتل، جایی که فعالان اجتماعی به تأثیرات جهانی‌سازی بر فقر، نابرابری و محیط‌زیست اعتراض داشتند، انجمن راکوس از لوله‌های پی‌وی‌سی برای بستن بازوهای کنشگران به یکدیگر برای ایجاد ترافیک استفاده کرد.
در سال 2013، خواهر مگان رایس، فعال صلحی نود ساله و تا به حال بیش از 30 بار دستگیر شده است، به تخریب اموال فدرال در جریان اقدام مستقیم در اعتراض به تهدید جهانی سلاح‌های هسته‌ای پرداخت. در سال 2012 او و چندین فعال دیگر در تنسی ریج، حصارهای اطراف مجتمع امنیت ملی زیرزمینی ذخیره اورانیوم را قطع کردند تا به انبارهای دیگری که با جنبش گاوآهنها مرتبط بودند برسند. آنجا او و همکارانش بنرهایی را آویزان کردند، دست به دعا برداشتند و با چکش به دیوار بیرونی انبار ضربه زدند.
در جریان مراسم تحلیف دونالد ترامپ به عنوان رئیس‌جمهور ایالات متحده در ژانویه 2017، جنبش جان سیاهان با نشستن و ایجاد دیوار انسانی در خارج از ورودی نشنال مال، جایی که مراسم تحلیف در آن برگزار می‌شد، به سیاست‌های وعده داده شده ترامپ اعتراض کردند.
بین سال 2018 و زمان نگارش این کتاب، گروه شورش علیه انقراض، که خواستار اقدامات فوری و قاطع در مورد تغییرات اقلیمی هستند، از برخی اقدامات مستقیم شامل پرواز هواپیماهای بدون سرنشین در فرودگاه هیترو لندن به منظور ممانعت از پرواز هواپیماها و در نتیجه جلوگیری از انتشار کربن، و همچنین چسباندن خود به برخی خیابان‌های اصلی در شهرهای بریتانیا از جمله لندن و ادینبورگ برای توقف ترافیک استفاده کردند، با هدف جلوگیری از انتشار کربن و افزایش آگاهی مردم دربارهروش‌های مستقیم بدون خشونت شامل استفاده از بدن برای نمایش عدالت، حفاظت از دیگران در برابر آسیب یا بهم زدن وضعیت موجود می‌شود. این اقدامات گاهی اوقات می‌توانند عواقب ناخواسته‌ای را به همراه داشته باشند. به عنوان مثال، در جریان اعتراضات مرتبط با جنبش اشغال وال استریت در سال 2011، برخی از فعالان خیابان‌های اصلی شهرها را مسدود کردند. برخی انتقاد کردند که این اقدامات بدون خشونت می‌تواند ناخواسته آسیب‌های فیزیکی به دیگران وارد کند - به خصوص اگر آمبولانس‌ها، ماشین‌های آتش‌نشانی و وسایل نقلیه اضطراری در ترافیک گیر کرده باشند. با این حال، انسداد جاده‌ها روشی بدون خشونت است و احتمال وقوع صدمات و آسیب‌های ناخواسته و اتفاقی، این روش را به فعالیتی خشونت‌آمیز تبدیل نمی‌کند