هدر رفت یک سوم آب در شبکه آبرسانی تهران

تورج فتحی، کارشناس آب با بیان اینکه ۹ هزار کیلومتر خط انشعاب آبرسانی در تهران وجود دارد گفت: ۳ هزار کیلومتر شبکه آبرسانی تهران فرسوده است که باعث می‌شود از هر ۱۰۰ لیتر آب ۳۰ تا ۳۵ لیتر هدر برود.

او در گفتگو با ایرنا به وزارت نیرو پیشنهاد کرد برای حل این موضوع وزارت نیرو ابتدا باید شبکه آبرسانی را نوسازی کند سپس آب خام از آب شرب جداسازی شود.

فتحی معتقد است چون استفاده از آب شرب که بهداشتی است برای مصارف دیگر مانند شستشو استفاده می‌شود، به طور طبیعی مصرف هم بالا می‌رود.

ایران مدتهاست که به دلیل تغییرات اقلیمی و سوءمدیریت دچار مشکلات آب است. به طوری که هر ساله در فصل تابستان هشدارها در رابطه با جلوگیری از مصرف بی‌رویه آغاز می شود. اما نکته مهم دیگر سیاست‌گذاری کلان در این زمینه است.

همان طور که تورج فتحی تاکید دارد، بازسازی شبکه آبرسانی در کلان شهرهایی مثل تهران، اصفهان، یزد و مشهد و... می‌تواند قریب به یک سوم از مصرف آب را کاهش دهد. هدر رفتی که مسئول آن مصرف کننده نیست و اتفاقا توزیع کننده یعنی سازمان آب و دولت است. سرمایه‌گذاری در این بخش مهمترین اقدام و نخستین گام برای کاهش مصرف آب است.

از سوی دیگر دولت باید راهکارهایی برای جایگزینی سیستم خنک کننده ساختمانها در فصل تابستان بکند. استفاده از کولرهای آبی در ایران رایج است. روشی که مصرف آب بسیاری دارد و یکی دیگر از موارد هدر رفت آب است. اما اگر تولید برق آنچنان افزایش یابد که کولرهای گازی جایگزین شود، عملا بخش دیگری از مشکل هدر رفت آب برطرف می‌شود.

بخش دیگری که مصرف اب بالایی دارد، بخش کشاورزی است.

محمد فتحی در این زمینه می‌گوید: یکی از اصلی‌ترین راه‌های هدر رفت آب در کشور بخش کشاورزی است، زیرا آبیاری همچنان به روش سنتی انجام می‌شود بنابر این نگاه مدیران باید تغییر کند و به جای سدسازی‌های مداوم بهتر است شبکه‌های فرسوده را بازسازی و یا روش صنعتی آبیاری را جایگزین روش سنتی در بخش کشاورزی کنند.

همچنین، می‌توان با بازگرداندن آب مصرفی در بخش خانگی و استفاده مجدد از آن در بخش کشاورزی و صنعت مصرف آب در این بخشها را کمی کاهش داد.

از اینجا به بعد در گام سوم می‌توان مردم را خطاب قرار داد و از آنها درخواست کرد تا از مصرف بیشتر خودداری کنند. مصرفی که البته بنا به تغییر نیازهای زندگی شهری الگوی آن تغییر کرده است. با توجه به افزایش سطح بهداشت، عملا نمی‌توان از مردم توقع داشت تا مصرف آب برای موارد بهداشتی را کنار بگذارند. در واقع سبک زندگی جدید با گذشته متفاوت است و نیازها هم تغییر کرده است. در این شرایط به نظر می‌رسد باید الگوی رشد جمعیت باید بر اساس منابع آبی و الگوی اقلیمی ایران تعریف شود و برخلاف دولتمردانی که این روزها معتقدند جمعیت ایران باید افزایش پیدا کند، هیچ برنامه و ایده‌ای برای تامین آب مورد نیاز آنها ندارند. آبی که نه فقط برای شرب و بهداشت، بلکه برای خوراک مورد نیاز آنها هم لازم است.

بنابراین باید در نظر داشت برای کاهش مصرف آب و مدیریت این موضوع، دولت موظف است گام‌های ابتدایی را بردارد و توقع از مردم فرافکنی و سلب مسئولیت از دولت است.