رونق گرفتن فروش لباس‌های کهنه و دزدی
مشکلات
روزنامه شرق با انتشار گزارشی از رونق گرفتن فروش لباس‌های شخصی کهنه ایرانی، دستِ دوم و دزدی خبر داد. در این گزارش تاکید شده شهروندان با این کار مخارج زندگی خود را تامید می‌کنند.
پیشتر، فروش لباس‌های دست دوم خارجی معروف به «تاناکورا» در ایران رایج بود. اما فروش لباس دزدی یا لباس‌هایی که از سطل‌های زباله جمع‌آوری شده، موضوع جدیدی محسوب می‌شود.
در گزارش روزنامه شرق آمده است، برخی از شهروندان به خرید و فروش لباس‌های دست دوم کهنه روی آورده‌اند و بساط فروش این‌گونه لباس‌ها را در پیاده‌روها، صندوق‌عقب خودروهایی که کنار خیابان ایستاده‌اند و خطوط مترو پهن کرده‌اند.
حتی گفته شده برخی از لباس‌هایی که سابقا بر روی «دیوار مهربانی» گذاشته می‌شد تا افراد کم‌بضاعت از آن استفاده کنند و یا لباس‌هایی که روی بند رخت پهن شده، این روزها سرقت می‌شود و برای فروش در دست‌فروشی‌ها عرضه می‌شود.
در بخشی از این گزارش آمده است: « زنی 35ساله با خط لبی تتوشده، کلاه و شال گردن بافتنی مشکی و روسری ضخیمی که روی دوشش انداخته است. او از دست فروشان ثابت لباس دست دوم در یکی از خیابان های اطراف میدان آزادی و از مشتریان عمده پشت باغچه است که زمانی لباس های تاناکورا را می فروخته و حالا به علت بالا رفتن قیمت این لباس ها توان خرید ندارد. «آن زمان یه عدل لباس مثلا می شد 500 هزار تومن؛ اما الان ارزان تر از پنج میلیون عدل پیدا نمی‌شه. کل سرمایه من سه میلیون تومنه! حتی اگه پول هم داشته باشم که بخرم، مردم ندارن اون همه پول بدن از من بخرن. الان این لباس ها رو ولی از باغچه 10، 15 تومن می خرم و تیکه ای 20، 30 تومن می فروشم.»
پیش از این نیز گزارش‌هایی مبنی بر معاوضه لباس‌های افراد با غذا در سایت «دیوار» منتشر شد. سایت دیوار از جمله سایت‌هایی است که مانند «ای‌بی» لوازن دست دوم در آن به فروش می‌رسد. در این سایت پیشنهاد تعویض لباس دست دوم، کفش، جاروبرقی و بخاری با مرغ، روغن، برنج یا حبوبات آگهی شده است. موضوعی که حاکی از فقر گسترده در جامعه است.
افزایش تورم و گرانی باعث شده تا بسیاری از مردم مایحتاج زندگی خود را با خرید دست‌دوم اما ارزان تامین کنند. از طرف دیگر سقوط بی‌سابقه ارزش پول ملی باعث شده تا تعویض کالا به کالا مانند تعویض لباس با مواد غذایی جایگزین معامله با پول شود.
در واقع به نظر می‌رسد تا تغییرات در عرصه سیاست خارجی و نگاه اقتصادی ایجاد نشود، امکان بهبود شرایط هم فراهم نیست.
با این حال بسیاری امیدوار بودند تا برخی سازمان‌های خیره‌ای مانند «جمعیت امام علی» بتوانند بخش‌های آسیب‌پذیر جامعه را پوشش دهند. اما رویکرد سیاسی به این تلاش‌ها باعث شده تا حتی کمک‌های سازماندهی شده مردم به یکدیگر هم تضعیف شود.