پیشنهاد گفت‌وگو از جانب رئیس قوه قضاییه
راه‌حل طرح
هدف بسیاری از گفت‌وگوها در واقع دستیابی به حقیقت نیست، بلکه گفت‌وگو صرفا برای یافتن نتیجه‌ای نهایی صورت می‌پذیرد. اما آنچه که در جریان اعتراضات اخیر میتوان دید، شکاف عمیق بین معترضان و حاکمیت، صفر و صدی است و دست کم در شرایط کنونی، هیچ نشانه ای از شکلگیری یک گفتگو یا وجود یک راه حل میانه که حاکمیت بر مبنای آن، حاضر به تقسیم قدرت و ثروت با مخالفان خود شود دیده نمی‌شود.
مشکلات
پیشنهاد گفت‌وگو از جانب رئیس قوه قضاییه جمهوری اسلامی پس از بیش از سه هفته سرکوب و کشته شدن ده‌ها تن از معترضان.
همزمان با تداوم اعتراضات سراسری در ایران و افزایش اعتصاب کسبه و بازاریان، چند روز پیش، محسنی اژه‌ای، رئیس قوه قضاییه جمهوری اسلامی طی اظهارات کم سابقه گفت: «خطاب به همه جریان‌ها، گروه‌ها، جناح‌های سیاسی، دسته‌جات و افرادی از عموم مردم که دارای ابهام، سؤال، انتقاد و اعتراض هستند، اعلام می‌کنم که آمادگی استماع نقطه‌نظرات و پیشنهادات و انتقادات آن‌ها از طریق گفتگو را دارم و قطعاً چنانچه اشتباه و ضعفی از ناحیه ما وجود داشته باشد از نقطه‌نظرات ارائه شده در راستای رفع آن‌ها استفاده می‌کنیم.»
اعلام پیشنهاد گفت‌وگو با معترضان اما با سرکوب بی رحمانه معترضان و اظهارات سایر مسئولان جمهوری اسلامی اصلا همخوانی ندارد.
همزمان با گسترش اعتراضات سراسری در ایران، عده ای از فعالان سیاسی که بیشتر وابسته به حاکمیت هستند، پیشنهاد گفت‌وگو را به معترضان دادند و از شنیده شدن صدای معترضان توسط حاکمیت سخن گفتند اما آیا باب گفتگو باز شده است؟ اصلا این گفت‌وگو قرار است میان چه کسانی انجام شود؟ معترضان و حاکمیت یا جناح‌های درون‌حکومتی؟
اما آیا واقعا حاکمیت به دنبال گفت‌وگو با معترضان است؟
علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی طی اظهاراتی طبق معمول گذشته اعتراضات را «اغتشاش» خواند و همانند اعتراضات گذشته آن را دسیسه امریکا و اسرائیل دانست.
ابراهیم رییسی، رئیس جمهور دولت جمهوری اسلامی در دانشگاه الزهرای تهران که این روزها دانشجوهایش در اقدامی کم سابقه اعتراض خود را به شیوه های مختلف نشان دادند خطاب به معترضان گفت:«رئیس‌جمهور در حضور دانشجویان دانشگاه الزهرا خطاب به آمریکا و رژیم صهیونیستی و دشمنان مردم ایران گفت: ای مگس عرصه سیمرغ نه جولانگه توست/ عِرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری» اظهاراتی که منجر به واکنش‌های تند و منفی‌ای از جانب دانشجویان این دانشگاه شد.
احمد وحیدی، وزیر کشور دولت سیزدهم هم در واکنش به جانباختگان اعتراضات و ناآرامی‌های اخیر گفت: «یک دسته کسانی هستند که مربوط به غرب و شمال غرب کشور هستند که متاسفانه گروه های ضد انقلاب در آنجا فعالیت دارند. بخش دوم افراد بی گناهی هستند که توسط آشوب گران مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و بعضا کشته شدند. دسته دیگر کسانی هستند که ممکن است در مقابله با ورود به اماکن حساسی همچون کلانتری، فرمانداری یا بخشداری کشته شده باشند. افراد دیگر، کسانی هستند که در جاهای دیگر کشته شده اند و به داخل تجمع ها آورده شده‌اند. موارد متعددی در این زمینه وجود دارد که برای تهییج افکار عمومی و خاموش نشدن اعتراضات انجام دادند و بعضی هم تسویه حساب شخصی شده اند.»
اظهارات تهدید‌آمیزی مقامات جمهوری اسلامی از عالی‌ترین مقام آن تا خردترین، هیچ نشانه‌ای از گفت‌وگو را نمایان نمی‌کند.