
زبالههای اصفهان، بحرانی که پایان ندارد
راهحل طرح
همچنین راه کار بعدی مدیریت و تفکیک زبالههاست. تلاش برای تفکیک زباله از مبدا مهمترین اقدامی است که باید در دستور کار مدیران شهری قرار گیرد. زبالههای تر را میتواند در تولید کمپوست استفاده کرد و مابقی را برای بازیافت راهی کارخانه کرد. هر کدام از این اقدامات نیازمند ساخت کارخانهها و کارگاههای جدید و توسعه زیرساختهای موجود است.
مشکلات
شهر اصفهان که زمانی به عنوان پایتخت جهان اسلام شناخته میشد، با بحرانهای متعددی مواجه است. به جز آب که در نهایت منجر به اعتراضات مردمی شد، اما مدیریت پسماند و جمع آوری زباله هم یکی دیگر از مشکلات تلقی میشود.
آخرین آمار موجود که به چهار سال پیش باز میگردد حاکی از آن است که سرانه تولید پسماند در اصفهان حدود ۶۳۰ گرم به ازای هر فرد در روز برآورد شده که در مقایسه متوسط سرانه کشوری که میزان آن به میزان ۶۵۰ گرم اعلام شده، کمتر است. با این حال تولید پسماند کمتر به مشکل کمتر منتج نشده است.
معاونت سازمان خدمات شهری اعلام کرده بود روزانه حدود یکهزار تن پسماند جمعآوری میشود، که البته با توجه به روند رو به رشد مهاجرت از روستاها به اصفهان و گسترش این شهر، عدد فوق افزایش مییابد.
ایرنا در این باره مینویسد: برای دفن یک تن پسماند به گفته مسوولان امر به یک متر مربع فضای زمین نیاز داریم، همچنین به ازای یک تن پسماند ۱۰۰ تا ۱۳۰ لیتر شیرابه تولید میشود و یک لیتر شیرابه قادر به آلوده کردن یک هزار متر مکعب آب است. طبق آمار موجود، روزانه حداقل ۴۰۰ تن ضایعات و مواد دورریز و پلاستیکی در اصفهان تولید و به طور نامناسب در دشت سجزی (شرق اصفهان) دفن میشود.
بر اساس امار موجود ۳۰ درصد پسماندها قابلیت بازیافت دارد، اما با توجه به ضعف در طرح تفکیک از مبدا پسماند، تنها ۱۵ درصد آن بازیافت میشود
در همین رابطه، رییس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای اسلامی شهر اصفهان گفت: روزانه حدود ۳۰۰ تُن شیرابه از زبالههای این کلانشهر تولید میشود که بسیار مُضر است و بخشی از آن به دلیل تبخیر در هوا به چرخش درمیآید.
در این شرایط مهمترین موضوعی که باید مدنظر قرار گیرد مدیریت پسماندهای بیمارستانی است. راهاندازی و توسعه کارخانه پیرولیز، سوزاندن پسماندهای بیمارستانی میتواند به این مشکل کمک کند. میزان کل پسماندهای پزشکی و بیمارستانی را روزانه ١٥ تن پسماند عفونی در اصفهان و استان ۱۶ تن است که ۱۲.۷تن آن معادل ۷۹ درصد به صورت اصولی مدیریت می شود که ابتدا بی خطرسازی و سپس دفن می شود و ۳.۳تن آن معادل ۲۱ درصد متأسفانه بدون انجام عملیات بی خطرسازی دفن می شود.
خبرگزاری رسمی دولت مینویسد: نخستین کارخانه کود آلی در ایران در سال ۱۳۴۷ در اصفهان به بهره برداری رسید و پس از آن در سال ۱۳۶۸ کارخانه فعلی در شرق اصفهان در منطقه « گردنه زینل » در زمینی به وسعت ۱۰۰ هکتار فعالیت خود را آغاز کرد؛ در زمان حاضر این کارخانه به طور متوسط ۱۵۰ تا ۱۷۰ تن کود کمپوست به منظور استفاده در فضای سبز زمینهای کشاورزی تولید میکند.