آهوهای مهریز در خطر انقراض

در حالی که هنوز مدت زیادی از انتشار خطر انقراض یوزپلنگ ایرانی و تلاش‌های گسترده برای حفظ این گونه جانوری نگذشته است، حالا مشخص شده که بی‌توجهی مسئولین باعث شده تا کم شدن آهوان مهریز هم به نگرانی جدیدی تبدیل شود.

روزنامه آفتاب یزد در گزارشی به این مسئله پرداخته است. در این گزارش با اشاره به کاهش آهوها آمده است: این روزها دیدن اتفاقی یوز در دره انجیر بافق و اردکان یکی از ناممکن‌ترین‌ها است اما دیدن آهوان در حوالی مهریز هنوز ممکن است و میسر اما، ممکن و میسر بودنی که اندک اندک دارد به سمت و سوی رؤیا و افسانه شدن پیش می‌رود.
این روزها از کم شدن آهوان مهریز می‌گویند، نه بر اثر کمبود علوفه و آب و بیماری که بر اثر شکار، آن هم شکار توسط شکارچیانی که نه‌تنها مجوز ندارند که اصول اولیه‌ی شکار نیز نمی‌دانند که شکارچی اگر شکارچی باشد حتما تفنگش را سمت آهویی جوان یا آهویی که باردار است نخواهد گرفت و اما وقتی با لاشه‌ی آهویی که بچه در شکم داشته رو در رو می‌شوی تازه می‌فهمی، آفتی بدتر از رها کردن محیط زیست نیست!

البته یکی دیگر از دلایلی که برای کاهش تعداد آهوها بیان می‌شود، مجوزهایی است که دولت به معادن می‌دهد تا از منابع طبیعی بهره‌بردای کنند. آن هم در محل‌هایی که به طور طبیعی محل زیست بسیاری از گونه‌های وحشی است. اما به نظر می‌رسد هیچ بررسی زیست‌محیطی پیش از صدور این مجوزها وجود ندارد. اما از آن بدتر هم وجود دارد: ساخت ویلا در میانه محل زیست آهوان.

تصمیماتی که برای منابع طبیعی و محیط زیست گرفته‌اند کمکی به حیات گله‌های آهو و کل و بز و قوچ‌ها نکرده است، حالا دیگر بناکردن ویلا وسط بکرترین مناطق کوهستانی نیز آسان شده است، اکتشاف معادن دیگر نیازی به موافقت محیط زیست و منابع طبیعی ندارد، چرانیدن دام در مناطقی که حفاظت شده است دیگر خلاف و ممنوع نیست، عادی‌ترین اتفاقاتی است که داریم می‌بینیم!

ساخت ویلا در دشت‌ها، جنگل‌ها و کوهستان‌هایی که به طور طبیعی محل زیست حیات وحش است از بزرگترین مشکلات سالهای اخیر است. بسیاری از این ویلاها توسط افراد پرنفوذ نزدیک به راس هرم حاکمیت ساخته شده و کسی توان جلوگیری از آن را ندارد. به عبارت دیگر قانون و ظابطان آن نمی‌توانند از محیط زیست حمایت کنند مگر اینکه تصمیمی جدی در خود حاکمیت برای حفظ محیط زیست گرفته شود.

آفتاب یزد در این باره می‌نویسد: «این روزها، استانداران و بالاتر از استانداران حق ندارند و نمی‌توانند به معدنی‌ها و صنایع کمتر از گل بگویند آن وقت معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست کشور می‌گوید: «دیگر هیچ کلنگی بدون مجوز محیط‌زیست به زمین نمی‌خورد» این ادعا چقدر بزرگ و این گفته چه اندازه ناصحیح است بماند؛ مانده‌ایم جز ایستادن و نگاه کردن چه بگوییم؟