ممانعت از ورود دختران خردسال به ورزشگاه «یادگار امام» تبریز
روز جمعه ۱۸ فروردین ۱۴۰۲، دیدار دو تیم تراکتور تبریز و سپاهان اصفهان در حالی در حضور ۸۰ هزار هوادار تراکتور در ورزشگاه یادگار امام شهر تبریز برگزار شد که زنان و دختران باز هم از حضور در ورزشگاه محروم شدند.
ماموران نیروی انتظامی روز جمعه حتی از ورود دختران خردسال آذربایجانی به ورزشگاه جلوگیری کردند و آنها با چشمانی گریان، پشت دروازه‌های بسته استادیوم ماندند. در همین ارتباط، تصویر دختر خردسالی منتشر شد که بیرون از ورزشگاه مانده و پشت سرش استادیوم یادگار امام دیده می‌شود که داخل‌اش تماشاگران مرد برای لذت بردن از تماشای زنده این مسابقه حساس و مهیج آماده می‌کنند.
ویدیویی نیز از یک دختر خردسال منتشر شده که با چشمانی گریان می‌گوید «برای دیدن بازی تراکتور آمده‌ام اما مرا به استادیوم راه نمی‌دهند.» این دختر بچه، سپس در حالی که سیل جمعیت پسران رهسپار به ورزشگاه را تماشا می‌کند، زانوهایش را بغل کرده و از شدت ناراحتی اشک می‌ریزد. کانال‌های تلگرامی با انتشار ویدیوی این دختر خردسال نوشته‌اند «غم‌انگیزترین صحنه از دیدار تراکتور و سپاهان در ورزشگاه یادگار امام تبریز!»
هواداران تیم تراکتور در دقیقه ۲۵ بازی‌های این تیم در حمایت از حق ورود زنان به ورزشگاه‌ها شعار «آذربایجان قیزلاری، گؤیلرین اولدوزلاری، استادیوم یوللاری، گؤزله‌ییری اونلار»(دختران آذربایجان، ستاره‌های آسمان‌ها هستند، راه‌های ورزشگاه‌ها، در انتظار آنها هستند) را همخوانی می‌کنند که صداوسیما با قطع کردن صدای ورزشگاه، این شعار را سانسور می‌کند.
در سالهای گذشته برخی از دختران آذربایجانی پس از آنکه موفق نشدند به باشگاه وارد شوند، از بالای کوه مشرف به ورزشگاه یادگار امام، بازی را تماشا کردند ولی بعدها ماموران حکومتی از این کار نیز خودداری کرده و از حضور زنان در کوههای مشرف به باشگاه نیز ممانعت به عمل آوردند.
فروردین ماه سال ٨٩، در جریان مسابقه فوتبال تیم‌های تراکتور تبریز و پرسپولیس تهران، ماموران نیروی انتظامی به زنان هوادار تیم تراکتور که به همراه خانواده هایشان برای تماشای مسابقه فوتبال این تیم در تپه‌های اطراف استادیوم جمع شده بودند، حمله کردند و حدود ۲۵ تن از آنان را بازداشت کردند. اکثر بازداشت شدگان زنان حاضر در محل بودند. ا
برخورد ماموران امنیتی با زنان و دخترانی که قصد ورود به ورزشگاه‌ها را داشته‌اند بارها خبرساز شده است. سحر خدایاری که در رسانه‌ها به «دختر آبی» مشهور شد، یکی از زنانی بود که اسفندماه ۱۳۹۷ برای دیدن مسابقه بین استقلال تهران و العین امارات به ورزشگاه رفته و بازداشت شده بود، نهایتا در اقدامی اعتراضی، مقابل دادگاهی در تهران اقدام به خودسوزی کرد و جان‌اش را از دست داد.
در سالهای گذشته با فشار فيفا، برخی از زنان به شکل گزینشی و محدود، امکان حضور در استادیوم برای تماشای فوتبال را یافتند که به باور تحلیلگران، این کار شگرد جمهوری اسلامی برای فریب فیفا بود و پس از آن، سیاست مقابله با حضور زنان در ورزشگاه باز هم ادامه یافت. در فروردین سال ۱۴۰۱ تعداد زیادی از زنان از طریق وب‌سایت فدراسیون فوتبال اقدام به خرید بلیت برای تماشای بازی ایران و لبنان کردند، اما اجازه ورود به ورزشگاه «امام رضا» مشهد به آنها داده نشد و ماموران امنیتی برای پراکنده کردن آنها به اسپری فلفل و باتوم متوسل شدند. در حالی که فدراسیون فوتبال ایران پیش از آن، به فیفا تعهد داده بود که زنان طبق قوانین این سازمان از حق برابر با مردان برای تهیه بلیط و ورود به ورزشگاه برخوردار باشند.
حضور زنان در ورزشگاه‌های ایران پیش از انقلاب ۱۳۵۷ آزاد بود و زنان ایرانی می‌توانستند بازی‌های زنان و مردان را آزادانه تماشا کنند اما پس از انقلاب اسلامی، تماشای مسابقات مردان در ورزشگاه، برای زنان ممنوع شد. مقام‌های جمهوری اسلامی در چهار دهه گذشته در راستای پیشبرد سیاست‌های خود مبنی بر جداسازی زنان و مردان با اتکا به دیدگاه‌های مراجع تقلید، از ورود زنان به ورزشگاه‌ها جلوگیری کرده‌اند و با توجیه‌های مختلف مانند «محدودیت‌های شرعی و یا نبود زیرساخت‌های کافی و مناسب در ورزشگاه‌ها»، مانع حضور تماشاگران زن در ورزشگاه‌ها شده‌اند.
در آبان‌ماه ۱۴۰۰ حسین جلالی، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس در مصاحبه با روزنامه پیام ما ضمن مخالفت شدید با حضور زنان در ورزشگاه گفت: «شرع و شریعت با این مساله مخالفت کرده است.» او درباره اینکه کدام نهاد مسئول اعلام نظر شرع و شریعت است نیز گفت: «شورای نگهبان و مجمع تشخیص مسئول هستند. بالاتر از همه فتوای رهبری را داریم. فتوای رهبری است که رویت مستقیم بدن مردان توسط زنان حرام است. این فتوا تکلیف حضور زنان در استادیوم‌ها را روشن و آن را منع کرده است.»
این ادعاها در حالی مطرح می‌شود که در مناسبت‌های حکومتی از جمله مراسم «سلام فرمانده» که روز خردادماه ۱۴۰۱ برگزار شد، زنان نزدیک به حکومت اجازه یافتند به شکلی بی‌سابقه در سکوهای ویژه تماشاگران در ورزشگاه آزادی حاضر شوند.
همچنین در برخی بازی‌های برگزار شده تیم ملی فوتبال ایران با تیم‌های ملی خارجی از جمله سوریه و روسیه، به زنان هوادار سوری و روسی اجازه داده شد تا بدون هیچ محدودیتی در ورزشگاه حضور یابند و بازی تیم ملی کشورشان را از نزدیک تماشا کنند. حال آنکه زنان ایرانی در این بازی‌ها نیز از ورود به باشگاه منع شدند.