کاهش اسقاط خودرو، دلیل آلودگی هوا؟

داریوش گلی‌علیزاده، سرپرست مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم با اشاره به وضعیت آلودگی هوا گفت: متأسفانه اسقاط خودرو هم به شکل قبل صورت نمی‌گیرد و یکی از دلایل آن، این است که خودرو در کشور ما کالای سرمایه‌ای شده است؛ در کشور ما خودرو فرسوده 10 سال کار می‌کند و 10 برابر قیمت 10 سال پیش خود فروش می‌رود. باید به سمتی برویم که در ازای ورود یک خودرو جدید به خیابان یک خودرو فرسوده از رده خارج شود.

به گفته او طراحی شهری ما نیز خودرو محور است و این درحالی است که همین هزینه توسعه معابر و بزرگراه‌ها را می‌توانستیم به توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی اختصاص دهیم.

انتقاد از سرمایه‌ای شدن اتومبیل در صورتی مطرح می‌شود که مسئولیت اصلی این موضوع بر عهده خود دولت است.

نخست آنکه اسقاط خودرو الزاما به کاهش چشمگیر آلودگی منجر نمی‌شود. چون اکثریت خودروهای جایگزین دقیقا همانهایی هستند که طی 30 سال گذشته تولید شده‌اند و اساسا این انتقاد باید به خودروساز مطرح شود که چطا از تکنولوژی‌های کهنه و ناکارآمد قدیمی استفاده می‌کند.

از طرف دیگر این روزها شرایط خودرو به نحوی است که برای خرید خودرو باید در صف قرعه‌کشی قرار گرفت و اساسا میزان تولید آنقدر نیست که بتوان آن را ک عامل بزرگ دانست.

به جز این موارد دولت هم با در نظر گرفتن مالیاتی سنگین برای واردات خودرو اجازه ورود خودروی با کیفیت خارجی را نمی‌دهد. اقدامی که اگر صورت می‌گرفت هم به رقابت برای خودروسازان دامن می‌زد و باعث ارتقای کیفیت خودروی داخلی می‌شد هم می‌شد به واسطه آن خودروهای بیشتری را اسقاط کرد.

این موارد به خوبی نشان میدهد که سرپرست مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم باید پیکان انتقاد خود را به سمت دولت نشانه رود.

کارشناسان اقتصادی بارها گوشزد کرده‌اند که خودرو در سایر کشورها یک کالای مصرفی است و به همین جهت حتی مالک آن انگیزه دارد تا با خرید اقساطی یا به هر نحو دیگر خودروی قدیمی خود را با نوعی بهتر تعویض کند. اما در ایران موضوع به این شکل نیست.

این موارد را باید در کنار موضوع اصلی آلودگی هوای یعنی نبود حمل و نقل عمومی مطمئن و با کیفیت قرار داد. موضوعی که در صورت وجود و قیمت رقابتی ، به طور بیعی شهروندان را به سمت استفاده از آن ترغیب می‌کرد. کمبود واگن، اتوبوس، گسترده نبودن خطوط مترو و کیفیت نازل خدمات شهروندان را به سمت استفاده از خودروی شخصی سوق می‌دهد.