ربودن پیکر رضا حقیقت نژاد
راهحل طرح
پیگیری ماجرا از سوی نزدیکان به مراجع تقلید می تواند فشار بر حکومت برای حل این موضوع را افزایش دهد.
براساس قوانین جمهوری اسلامی که مبتنی بر قوانین اسلام است؛ تعرض به تمامیت جسمی متوفی در قانون مجازات اسلامی تحت عنوان جنایت بر میت جرمانگاری شده است. سرقتهایی که در ارتباط با مردگان است عبارتند از:
سرقت کفن، سرقت اموال و اجزای دفن شده با میت، سرقت جسد یا اجزای بدن مرده، سرقت دندان طلای مرده که سارق به حد محکوم میشود.
دفتر مکارم شیرازی در پاسخ به سوالی در رابطه با حکم اجرای حدّ برای سرقت جسد انسان گفت: «خرید و فروش بدن میّت مسلمان جایز نیست و مال محسوب نمى شود امّا بدن غیرمسلمان براى اهداف مشروع مانند تشریح در مواردى که مجاز است نیز خالى از اشکال نیست و در هر حال اجراى حدّ سرقت مشکل است.»
البته در اکثر موارد مقامات جمهوری اسلامی به قوانین مورد تایید خودشان هم نه تنها پایبند نیستند بلکه در مقابل هرگونه مخالفی شدیدترین واکنش را نشان میدهند؛ به طوریکه حتی پس از مرگش هم در برگزاری مراسم عزاداری توسط خانواده شخص متوفی هم فشارهای بسیاری اعمال میکنند که در برخی مواقع به بازداشت اعضای خانواده شخص متوفی منتهی میشود تا از برگزاری مراسم جلوگیری کنند.
مشکلات
مأموران اطلاعات سپاه پاسداران جسد رضا حقیقتنژاد، روزنامهنگار پیشین رادیو فردا را در تاریخ ۴ آبان ماه ۱۴۰۱ در فرودگاه شیراز ربوده و به مکان نامعلومی منتقل کردند.
این اتفاق در حالی افتاده است که رادیو فردا تایید کرده که مجوزهای لازم جهت تدفین وی صادر شده بود.
برخی منابع اظهار کردهاند که سپاه پاسداران درصدد دفن سریع پیکر بیجان این خبرنگار هستند اما خانواده او در برابر این خواسته مقاومت کرده و میگویند که قصد دارند جسد حقیقتنژاد را با تشریفات معمول و در حضور اقوام و آشنایان به خاک بسپارند.
مادر رضا حقیقتنژاد روز پنجشنبه ۵ آبان ماه ۱۴۰۱ با انتشار ویدیویی ربودن پیکر پسرش را تایید کرد و گفت:«پس از ۶ سال اجازه نمیدهند پیکر بی جان پسرم را ببینم، جسد رضا را ربودهاند از همه مردم میخواهم که صدای ما باشند.»
جیمی فلای، رئیس رادیو اروپای آزاد با انتشار بیانیهای ربودن پیکر رضا حقیقت نژاد توسط نیروهای جمهوری اسلامی را محکوم کرد و گفت: «رضا روزنامهنگاری زبردست، مشتاق آزادی و عدالت برای هموطنان ایرانیاش بود و تا آخر قهرمان بیصداها بود. خانواده او مستحق این هستند که بتوانند پسر و برادر خود را بدون آزار و اذیت حکومت به خاک بسپارند.»
رضا حقیقتنژاد، روزنامهنگار شیرازی که در چند ماه گذشته گرفتار بیماری سرطان شده بود، بامداد ۲۵ مهرماه ۱۴۰۱ در برلین آلمان در سن ۴۵ سالگی درگذشت.
او روزنامهنگاری را در ایران آغاز کرد اما پس از اعتراضات سراسری سال ۱۳۸۸ و به دلیل فشارهای بسیار بر مطبوعات در دوران محمود احمدینژاد ناگزیر شد که از ایران خارج شود.
حقیقتنژاد یکبار در سال ۱۳۸۷ به دلیل فعالیتهای مطبوعاتی به زندان و پرداخت جریمهٔ نقدی محکوم شد.
او در شش ماه گذشته دچار بیماری سرطان روده بزرگ شده بود و درمان خود را در پراگ و اواخر در برلین پیگیری میکرد که سرانجام پس از چند ماه بیماری جان خود را از دست داد.
البته ربودن جسد مخالفان توسط عوامل جمهوری اسلامی مسبوق به سابقه است.
اتفاقی که این روزها بیش از گذشته رخ میدهد، نمونه بارز آن، ربودن جنازه نیکا شاکرمی، نوجوان ۱۶ سالهای که در جریان اعتراضات اخیر در ایران توسط نیروهای امنیتی کشته شده بود.
عوامل جمهوری اسلامی بدون اطلاع خانواده جنازه نیکا را ربوده و خودشان آن را دفن کردند.
«غزاله چلابی» یکی دیگر از کسانی است که جمهوری اسلامی بدون اینکه اجازه برگزاری مراسمی به خانواده او بدهند، پشت سرویس بهداشتی بهتش زهرا ار آمل به خاک سپردند.