سرکوب بهائیان در میان جنبش سراسری
راهحل طرح
در واقع مانع اصلی در احقاق حقوق شهروندی بهائیان خود قانون اساسی جمهوری اسلامی است که تا زمان تغییر آن نمی توان برای حقوق بهائیان اقدامی کرد.
مشکلات
در شرایطی که بیش از 64 روز از جنبش سراسری علیه جمهوری اسلامی میگذرد و هزاران نفر تا به حال بازداشت و زندانی شدهاند، بهائیان همچنان زیر فشار قرار دارند. بر اساس آخرین اطلاعیهای که جامعه جهانی بهایی منتشر کرده، فریبا کمال آبادی، مهوش ثابت و عفیف نعیمی که پیشتر به امور جامعۀ بهائی رسیدگی میکردند، همچنان بعد از 100 روز بدون محاکمه در زندان هستند.
سیمین فهندژ، نمایندۀ جامعۀ جهانی بهائی در سازمان ملل میگوید: «دروغهای آشکار حکومت،ایرانیان یا سایرین در جامعۀبینالملل را دیگر فریب نمیدهد.
واهی بودن متهم کردن بهائیان به ایجاد ناآرامی در دانشگاهها در خور تأمل است. از زمان انقلاب اسلامی در سال57 دانشجویان بهائی به طور سیستماتیک یا اجازۀ ورود به هیچ یک از دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی ایران را نداشتهاند یا از این مؤسسات اخراج شدهاند. با این وجود، حال به راهاندازی تظاهرات دانشگاهی متهم شدهاند. مایه شرمساری است که حکومت برای ایجاد هراس، بیاعتمادی و اختلاف میان بخشهای مختلف اجتماع ایران به چنین ترفندهای فریبانگیز و مسخرهای روی میآورد.»
در واقع حکومت مثل همیشه به جای آنکه چالشهای اساسی کشور را حل کند و پاسخگوی خواستههای مردم ایران باشد، دیگران را عامل نقائص و ناکارآمدی خود معرفی میکند.
اگرچه بهائیان تنها گروه از اقلیتهای مذهبی نیستند که زیر فشار حکومت قرار دارند و اهل سنت، مسیحیان تبشیری، یهودیان و ... هم زیر فشار قرار دارند، اما نگاه جمهوری اسلامی به بهاویان بیشتر ناشی از نگاه ایدئولوژیک است. بهائیها در قانون اساسی جمهوری اسلامی به رسمیت شناخته نشدهاند و به همین دلیل از بسیاری از حقوق مدنی محروماند. آنها اجازه ورود بعه دانشگاه، استخدام در دولت و حتی فعالیت در برخی از صنوف مانند مواد غذایی و .. را ندارند. در چنین فشار غیر طبیعی این جامعه همچنان به زیست در ایران ادامه داده است.
البته برخی از مراجع تقلید مانند آیت الله منتظری پیش از این بر احقاق حقوق مدنی و شهروندی بهائیان تاکید کرده بود، اما به نظر میرسد با توجه به تاکید بر مذهب رسمی شیعه در قانون اساسی و عدم به رسمیت شناختن بهائیها، تا زمان اصلاح این قانون امکان تامین حقوق آنها وجود ندارد.