
خطر مرگ لیلا حسینزاده در زندان
مشکلات
در شرایطی که لیلا حسینزاده، زندانی سیاسی و فعال دانشجویی از 19 روز پیش دست به اعتصاب دارویی زده است، ابوالفضل حسینزاده، برادر او، اعلام کرد خواهرش روز پنجشنبه در تماسی که با خانوادهاش داشته، از انتقال خود از زندان عادلآباد شیراز به زندان اوین خبر داده است.
ابوالفضل حسین زاده در بخشی دیگر از اظهاراتش از ضرب و شتم لیلا حسینزاده گفت و افزود: «نزدیک به نیمههای شب ماموران به زندان رفتند و به لیلا اعلام کردند که برای انتقال آماده شود و جواب لیلا اینگونه بود: یا آزادی یا هیچ کجا نمیآم و ماموران با ضربوشتم شدید و بهصورت کشان کشان بدن بیمار لیلا را از زندان عادلآباد خارج کردند.»
خانم حسین زاده در پیامی صوتی که از زندان ارسال کرده، دلیل اعتصاب دارویی خودش را اعتراض به «فریبکاری پزشکی» در روند بررسی درمانش در زندان و دریافت نکردن داروی مناسب اعلام کرده است.
در حمایت از این فعال دانشجویی، قریب به ۴۸۰ تن از دانشجویان و ۲۰ تن از اساتید دانشگاه بیانیهای منتشر کردند. در متن این بیانیه آمده است: «دو هفته از آغاز اعتصاب داروی لیلا حسینزاده، دانشجوی کارشناسی ارشد رشته انسانشناسی دانشگاه تهران میگذرد. حالا بدن لیلا علاوه بر بیماری لاعلاجی که حاصل دوران اولین بازداشت اوست، ناگزیر باید با آنها که او را به بند کشیدهاند نیز مبارزه کند؛ چراکه مسئولان قوه قضاییه ابتدا از طریق پنهانکاری و عدم پذیرش حکم پزشکی قانونی و پس از آن، با انکار علائم بیماری و عدم رسیدگی پزشکی و سرانجام فریبکاری پزشکی و تجویز داروی کورتون بدون اطلاع لیلا، قصد جان او را کردهاند! بیش از چهار ماه از بازداشت غیرقانونی این فعال صنفی دانشجویی میگذرد. فرآیند تحقیقات و بازجوییها در همان هفته ابتدایی بازداشت به پایان رسیده و مسئولان دادگستری شیراز از ابتدا از حکمِ عدم تحمل کیفر قطعی و دائمی که پزشکی قانونی، سازمان تابعه و معتمد قوه قضاییه، صادر کرده است، اطلاع داشتهاند. با این وجود مسئولان بازپرسی شیراز با غرضورزی و برخورد سلیقهای، مانع از آزادی لیلا حسینزاده شدهاند.»
طی چند سال اخیر بسیاری از افرادی که از زندان آزاد شدهاند از اجبار به استفاده از برخی داروها خبر دادند. همچنین خانوادههای آنها اعلام کردند که زندانبانها از تحویل داروهای ارسالی به درون زندان خودداری میکنند و داروهایی که به زندانیان تحویل میشود با چیزی که مورد نیاز آنهاست متفاوت است.
حتی برخی از زندانیان آزاد شده میگویند بر اثر داروهای دریافتی در زندان در حالت غیرطبیعی قرار میگرفتند. این موضوع باعث افزایش نگرانی فعالان حقوق بشر شده است. در این میان این سوال مطرح است آیا از دارو برای تحریک افراد به اقرار در بازجوییها استفاده میشود؟